زخم مزمن یک زخم است که بعد از مدت زمانی طولانی نمی‌تواند به طور طبیعی و به تنهایی بهبود یابد. این نوع زخم‌ها به عنوان مشکلات طبی تشخیص داده می‌شوند و ممکن است سال‌ها طول بکشند یا حتی به شکل مداوم باقی بمانند   .

زخم‌های مزمن معمولاً در دستگاه ایمنی بدن و یا فرآیندهای توانبخشی طبیعی آسیب دیده‌اند و به علت عوامل مختلفی نظیر عفونت، ترمیم ناقص بافت، فشار مزمن، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، بیماری‌های مزمن مانند دیابت و عوامل دیگر ایجاد می‌شوند. زخم‌های مزمن ممکن است به دلیل تغییرات زیست‌شیمیایی و ساختاری در منطقه آسیب دیده و ناکارآمدی فرآیند توانبخشی، به هم متصل شوند.

• بهبود زخم‌ مزمن  نیاز به مراقبت‌های دقیق و مداوم دارد. درمان زخم‌های مزمن ممکن است زمان‌بر باشد و نیازمند صبر و پیروی از توصیه‌های پزشک و تیم درمانی باشد. در ادامه، تعدادی از مراقبت‌ها و راهکارهایی برای بهبود زخم‌های مزمن آورده شده است:

• تغییر پوشش زخم:

1. تغییر پوشش زخم به منظور تمیز کردن و پاکسازی زخم بسیار مهم است. این کار توسط پرستاران یا تیم درمانی انجام می‌شود.

• داروها و آنتی‌بیوتیک‌ها:

1. در برخی موارد، داروهای ضدعفونی کننده یا آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است برای کنترل عفونت در زخم تجویز شوند.

• تغذیه مناسب:

1. تغذیه مناسب و متوازن برای تقویت سیستم ایمنی بدن و تسریع فرآیند بهبودی زخم بسیار مهم است.

• فیزیوتراپی:

1. فیزیوتراپی و توانبخشی ممکن است برای بهبود حرکت و عملکرد عضلات و استخوان‌های اطراف زخم مورد نیاز باشد.

• مراقبت‌های پرستاری:

1. مراقبت‌های پرستاری منظم از زخم، از جمله تغییر پوشش، تعویض کاتترها (در صورت وجود) و مراقبت از پوست اطراف زخم، تا حفظ تمیزی و پیشگیری از عفونت ادامه دارد.

• استفاده از پروتزها و افزونه‌ها:

1. در برخی موارد، پروتزها، افزونه‌ها و دستگاه‌های توانبخشی ممکن است به عنوان بخشی از درمان زخم مورد استفاده قرار گیرند.

• جراحی:

1. در مواردی که زخم بسیار عمیق و شدید است، نیاز به جراحی و تخلیه زخم ممکن است وجود داشته باشد.
2. مشاوره روانی:
   • مشاوره روانی و پشتیبانی روانی می‌تواند به بیمار در تطابق با تغییرات جسمی و روانی کمک کند.
3. حفظ فشار و قرارگیری صحیح:
   • در صورت وجود زخم‌های فشاری، حفظ فشار و تغییر مکرر وضعیت بدن به منظور جلوگیری از تشدید زخم مهم است.
4. پیروی از دستورات پزشک:
   • همیشه به دقت به توصیه‌ها و دستورات پزشک و تیم درمانی پایبند باشید.

بهبود زخم‌های مزمن ممکن است زمان‌بر باشد و نیازمند تعهد به مراقبت‌های مداوم باشد. مهمترین نکته این است که با پزشک و تیم درمانی خود همکاری کنید و به صورت منظم از تغییرات در زخم و علائم نگران‌کننده به آن‌ها اطلاع دهید تا بهترین درمان برای شما تعیین شود.